We bellen met Valentino op de dag dat de club s’avonds de laatste training houdt alvorens de zomervakantie wordt ingezet. “Een druk maar fijn seizoen komt aan zijn einde”, vertelt Valentino. “We zijn een eerder recreatieve club die nog niet zo heel lang geleden is heropgestart. Toch stonden we onlangs met 28 leden op de Genk Open. Daar kwam ook wel meteen het werkpunt van onze club aan het licht. We zijn nu met slechts twee trainers en dan wordt het uiteraard moeilijk om met zoveel kinderen op wedstrijd te gaan. We hebben een aantal jonge, getalenteerde mensen op de club maar die zijn nog net niet klaar om voor hun zwarte band te gaan. We moeten geduld oefenen. Maar met de tijd komt dat dus wel goed”, vertelt Valentino.
Bart Praet
Taekwondo Poom Maasmechelen kent een lange geschiedenis? Valentino:“Mijn goede trouwe collega Dylan zijn vader, Bart Praet, heeft de club destijds opgericht. Daarna nam Steve Grommen het over en sinds een drietal jaar geleden was het aan Dylan Praet en mezelf om de club te runnen. Dat was toen een beetje met een bang hartje maar vandaag mogen we toch zeggen dat de club goed bolt met jaarlijks rond de 70 leden. Dat zijn vrij goede cijfers in Maasmechelen. Er is hier toch wel wat concurrentie van vechtsport onder andere uit het boksen en het judo. Waar de nadruk op ligt bij ons? Voor onze tijd was de club vooral gericht op wedstrijdsparring. Vandaag proberen we alle disciplines uit het taekwondo te brengen. Het luik zelfverdediging is nog een beetje onderbelicht omdat het bij Dylan en mij op dat vlak nog ontbreekt aan specifieke kennis”, vertelt een eerlijke Valentino.
Taekwondo for life
“Mijn persoonlijke taekwondoverhaal?”, herhaalt Valentino onze vraag. “Dat begon op 10-jarige leeftijd bij Poom Maasmechelen. Ik was een sparringman en deed ook mee aan wedstrijden. Tijdens mijn studies in Leuven, is taekwondo een beetje naar het achterplan verdreven maar nadien heb ik het terug opgepikt. Toen de kans zich voordeed om samen met Dylan de club over te nemen, heb ik de initiatorcursus gevolgd en de rest is geschiedenis.” Met zoveel jonge mensen aan boord, lijkt de club gebeiteld te zitten voor de toekomst? Valentino: “We willen een goede balans vinden tussen recreatie en competitie. Het moet vooral plezant blijven maar als je aan competitie wil doen, moet je die kans ook kunnen krijgen. En ja, zoals eerder aangegeven, hopelijk komen er in de volgende jaren nog wat trainers bij. Dan zitten we inderdaad helemaal goed,” besluit Valentino.